Αυτισμός: 10 Μύθοι για τον αυτισμό


Μύθος 1- Ο αυτισμός είναι αρρώστια

Ο αυτισμός είναι μια "κατάσταση". Οι άνθρωποι που έχουν αυτισμό δεν είναι "άρρωστοι", ούτε πρόκειται για κάτι που μεταδίδεται.  Σχετίζεται με την ανάπτυξη του εγκεφάλου και εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους.

Μύθος 2Τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό

Κάποια στιγμή στην δεκαετία του 90 μια δημοσίευση συνέδεσε τον αυτισμό με τα εμβόλια. Παρόλο που η δημοσίευση αυτή έχει καταρριφθεί, αφού η μέθοδος της έρευνας δεν πληρούσε τα κριτήρια ώστε να θεωρηθεί επιστημονική, και πλήθος άλλων δημοσιεύσεων δεν βρίσκουν καμία σύνδεση ανάμεσα στα δυο, ο μύθος έμεινε, και καλά κρατεί.

Μύθος 3 – Ο αυτισμός εξελίσσεται σε επιδημία

Πίσω από αυτή τη (λανθασμένη) διαπίστωση βρίσκεται ο αυξημένος αριθμός περιστατικών που καταγράφονται τα τελευταία χρόνια. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι εδώ και όχι πολλά χρόνια οι επιστήμονες κατανόησαν τον αυτισμό και εισήγαγαν την έννοια "φάσμα", για να περιγράψουν το εύρος των καταστάσεων που σχετίζονται με τον αυτισμό. Επομένως, μπορεί να ακούμε πια πιο συχνά τη λέξη, αλλά σίγουρα αυτό δε συμβαίνει γιατί έχουν αυξηθεί τα περιστατικά. 

Μύθος 4 – Ο αυτισμός συνδέεται με αυξημένη ευφυία.

Είναι ένας μύθος που συντηρήθηκε από την pop κουλτούρα και τις ταινίες τύπου "ο άνθρωπος της βροχής" κλπ. Αν και, όντως, υπάρχουν σπάνιες περιπτώσεις όπου ο αυτισμός εμφανίζεται σαν εξαιρετική δυνατότητα απομνημόνευσης, καλλιτεχνικής έμπνευσης ή/και μαθηματικής διάνοιας, αυτές είναι πολύ σπάνιες- σίγουρα όχι ικανές για να συντηρήσουν μια τέτοιου τύπου γενίκευση.

Μύθος 5 – Τα άτομα με αυτισμό δεν βιώνουν συναισθήματα

Αυτό δεν είναι αλήθεια, τελεία. Και μάλιστα είναι άδικο για τα άτομα με αυτισμό, αφού τους προσάπτεται κάτι τόσο αναληθές. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι λόγω της διαφορετικής λειτουργίας του εγκεφάλου τους, μπορεί να δυσκολεύονται στις κοινωνικές σχέσεις, κι αυτό να εκλαμβάνεται ως αδιαφορία ή έλλειψη συναισθήματος. Η κατανόηση και η κατάλληλη θεραπεία παρέχουν εξαιρετική βοήθεια και επιτρέπουν στα  άτομα με αυτισμό να εκφράσουν αυτό που νιώθουν.

Μύθος 6 – Τα άτομα με αυτισμό έχουν νοητική υστέρηση και δεν μπορούν να μιλήσουν

Είναι αλήθεια ότι κάποια άτομα με αυτισμό δεν μπορούν να εκφραστούν λεκτικά ικανοποιητικά, ενώ άλλα μπορούν. Το φάσμα του αυτισμού είναι μεγάλο και περιλαμβάνει όλες τις αποχρώσεις τις νοητικής δραστηριότητας- επομένως η γενίκευση είναι βιαστική και λανθασμένη.

Μύθος 7 – Ο αυτισμός περνάει με τον καιρό

Όχι. Ο αυτισμός δεν θεραπεύεται, ούτε αφορά μόνο μικρά παιδιά. Τα άτομα με αυτισμό ζουν με αυτή τη συνθήκη σε όλη τους τη ζωή. Με την κατάλληλη θεραπεία, μάλιστα, ζουν μια απόλυτα φυσιολογική και ευτυχισμένη ζωή και ίσως αυτό κάνει κάποιους να πιστέψουν ότι τελικά θεραπεύεται.

Μύθος 8 – Οι άνθρωποι με αυτισμό έχουν δυσκολία στην μάθηση

Άλλος ένας αβάσιμος μύθος. ΄'Όπως ήδη έχουμε πει πολλές φορές, μέσα στο φάσμα του αυτισμού ενδεχομένως να υπάρξουν περιπτώσεις με μαθησιακές δυσκολίες, ή άτομα που μαθαίνουν εξαιρετικά γρήγορα. Είναι γεγονός ότι πιθανόν να χρειαστεί προσαρμογή των εκπαιδευτικών μεθόδων ή περισσότερος χρόνος σε κάποιες περιπτώσεις. Όμως, γι άλλη μια φορά, η γενίκευση δεν είναι σωστή- γι αυτό εξάλλου μιλάμε για φάσμα.

Μύθος 9 – Η κακή διαπαιδαγώγηση μπορεί να προκαλέσει αυτισμό

Σε καμία περίπτωση δεν ισχύει αυτό. Η ρίζα αυτής της παρανόησης βρίσκεται στην δεκαετία του 50, σε ένα φαινόμενο που ονόμαζαν "Η μητέρα- ψυγείο" για να περιγράψουν τις μητέρες που ήταν ψυχρές και δεν έδειχναν τα συναισθήματά τους στα παιδιά, με αποτέλεσμα αυτά να νιώθουν τόσο παραγκωνισμένα, που τελικά εμφάνιζαν αυτισμό. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία, μα καμία, ένδειξη ότι το παραμικρό από αυτό ισχύει, αλλά δυστυχώς, όπως συμβαίνει συνήθως με τους μύθους, το ότι έχει διαψευσθεί με κάθε τρόπο, δεν σημαίνει ότι παύουν κάποιοι να πιστεύουν σε αυτόν.

Μύθος 10 – Τα αυτιστικά παιδιά είναι πιο βίαια

Όλες οι έρευνες που έχουν γίνει σχετικά με αυτό έχουν καταλήξει ότι δεν υπάρχει απολύτως καμία συσχέτιση της βίας με το φάσμα του αυτισμού. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι συχνά τα παιδιά που βρίσκονται μέσα στο φάσμα δυσκολεύονται να κατανοήσουν και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, με αποτέλεσμα συχνά η σύγχυσή τους να μοιάζει με επιθετικότητα. Η ίδια βέβαια συνθήκη μπορεί να ισχύσει και για παιδιά που δεν βρίσκονται εντός του φάσματος του αυτισμού, αλλά κι εκείνα δεν καταφέρνουν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους αποτελεσματικά. Για άλλη μια, τελευταία φορά, οι γενικεύσεις εκτός από ανεδαφικές είναι και άδικες.