Τι συμβαίνει, αλήθεια, όταν κάνουμε "κρακ" στα δάχτυλά μας; Και κυρίως, έχουν δίκιο αυτοί που λένε ότι αυτή η συνήθεια μπορεί να αποβεί μοιραία για τις αρθρώσεις μας; Αυτό που μάθαμε από του ορθοπεδικούς, είναι το εξής: στις αρθρώσεις μας υπάρχει ένα κενό, το οποίο γεμίζει με ένα υγρό- το αρθρικό- που μειώνει την τριβή. Το υγρό αυτό περιέχει αέρια (οξυγόνο, άζωτο και διοξείδιο του άνθρακα). Όταν κάνουμε κρακ πιέζουμε αυτό το κενό, με αποτέλεσμα μέσα στο αρθρικό υγρό να δημιουργούνται φυσαλίδες, οι οποίες σπάνε- κι αυτός είναι ο θόρυβος που ακούμε. Μάλιστα, μετά από ένα "σπάσιμο" των δαχτύλων μας, χρειάζονται 20 λεπτά μέχρι να μαζευτεί ξανά το υγρό- άρα 20 λεπτά μέχρι το επόμενο "κρακ".
Αυτή η συνήθεια είναι, συνήθως, ανακουφιστική γι' αυτόν που την κάνει, εκνευριστική για τους άλλους που ακούνε τον θόρυβο. Είναι όμως και επικίνδυνη; Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, ούτε που να συνδέουν το σπάσιμο με την αρθρίτιδα, όπως έχει υποστηριχτεί κατά καιρούς. Μια έρευνα του 1990 υποστήριξε ότι αυτή συνήθεια, όταν είναι μακροχρόνια, μειώνει τη δύναμη της λαβής, μια διαπίστωση που δεν υποστηρίζεται από επιστημονικά στοιχεία.